زنده یاد رحمانی با «یادی جاران» در دلهای اهالی موسیقی زنده می شود
به نقل از هفته نامه صدای آزادی و به قلم شیوای آقای جلیل آهنگرنژاد:
نام و صدای یداله رحمانی در بین مشتاقان حوزه ی موسیقی در جغرافیای
کرمانشاه و فراتر از آن شناخته شده و دارای جایگاهی ویژه است . او را
بسیاری با «الوناتی » هایش می شناسند .برخی در این اواخر ، صدایش را و
سیمایش را در صدا و سیمای کرمانشاه شنیده و دیده اند و هنرش را تحسین نموده
اند . اکنون که ماههاست از
کالبد تن رها شده ، دوستداران موسیقی در انتظار آلبومی تازه از او هستند که
به اهتمام دخترش که خود هنرمندی صاحب ذوق است ، این روزها روانه ی بازار نشر می شود.
«یادی
جاران» نامی است که بر پیشانی این آلبوم نشسته است . به همین بهانه با
چیمن رحمانی گفتگوی کوتاهی انجام داده ام که پیش روی شماست :
شنیده ها حاکی از این است که بزودی آلبومی از زنده یاد: یداله رحمانی منتشر می شود.چگونه به فکر جمع آوری این آلبوم افتادید؟
بله .در ابتدا درست است که بگویم چگونه به فکر جمع آوری این آلبوم افتادم و این فایلهای صوتی از کجاآمدند. اگراشتباه نکنم سال ۸۲ بود که پدرم چند ریل صوتی را به من نشان داد و گفت:« اینها ترانه هایی است که در دهه ۵۰ خوانده ام ،اگر خراب نشده باشند و بتوانم آنها را تبدیل کنم می توان از آنها به عنوان ناب ترین صدای جوانیم نام برد».خوشبختانه بعد از ملاقاتی که با شهاب متقی فر (رییس انجمن موسیقی کرمانشاه) داشتند، ایشان خبر از امکان بازیابی ریل ها را دادند و آنها را تبدیل کردند .ولی چون به خواست پدرم در زمان حیاتشان از انتشار این آثار امتناع کردیم و بر این موضوع تا کید داشتند ، همیشه این سوال در ذهن من شکل می گرفت که چرا نباید هنردوستانT این آثاررا در اختیار داشته باشند؟ و این داستان ادامه داشت تا زمانی که پدر از میان ما پر گشود
کدام ضرورت ها برای این کار به شما انگیزه داد ؟
از این رو که « تنها صداست که می ماند»،هنردوستان به دنبال یادگار ماندگار استاد که همان آثار هنری قدیمش بود، برآمدند و این ترانه ها را از من و نزدیکان طلب می کردند ودر آنجا تسلیم پیش بینی های آن مرد آینده نگر شدم که درک این موضوع شاید پیشتر برایم میسر نبود. اما دو ماه بعد از فوت پدرم تصمیم گرفتم این ترانه ها را به صورت آلبومی ورجینال ارائه دهم و به فکر انستیتوی موسیقی و فرهنگی استاد مظهر خالقی افتادم و در سفری که به سلیمانیه داشتم، به خدمت ایشان رسیده و در مورد چاپ آلبوم توسط انستیتو با ایشان صحبت کردم که ایشان هم در پی ارزشی که برای حفظ و احیای ترانه های قدیمی قائل اند و همچنین آشنایی که با پدرم داشتند با آغوش باز استقبال کردند و قول دادند آلبوم را برای اولین سا لگرد فوت پدرم آماده کنند ولی به علت حساسیت انستیتو روی حفظ کیفیت آثار و حجم بالای کاری انستیتو زمان بر شد و کمی بیش از حد انتظار طول کشید اما حالا خوشبختانه آماده شده است.
از آنجا که مخاطبان مشتاق می خواهند این آثار ارائه شده را بشناسند،کمی بیشتر درباره ی آثار این آلبوم توضیح بدهید
این آلبوم شامل ترانه هایی به یادگار مانده از دهه پنجاه است و کمتر کسی این آثار را در قالب یک مجموعه و با کیفیتی همچون آلبوم کنونی در اختیار دارد. نا گفته نماند که در این آلبوم، ترانه ای با نام"سه مه ن گول" جای داده شده که اولین بار منتشر می شود . البته بعضی از ترانه های این آلبوم به خواست اهالی موسیقی و توسط شخص پدرم در سالهای آخر عمرش در اختیار آرشیو صدا و سیمای مرکز کرمانشاه نیز قرار گرفت
علاوه بر صدای ماندگار استاد یداله رحمانی ، این آثار شنوندگان را به یاد هنرنمایی کدام نوازندگان می اندازد ؟
کارها رنگ و بوی ارکستر رادیو تلویزیون کرمانشاه به رهبری استاد محمود مرآتی را در دل هنردوستان زنده می کند و همچنین صدای عود استاد محمود بلوری نوای این آثار را هرچه شیرین تر بر دل می نشاند.
تا آنجا که به خاطر دارم ، زنده یاد رحمانی شعر بسیاری از کارهایش را خودش می سرود . در این آلبوم علاوه بر صدای ماندگار ایشان ، اشعار و یا ترانه ها را نیزخودشان سروده اند ؟
شعر و ملودی تعدادی از آثار مخلوق شخص پدرم بوده و برخی دیگر از آثار برآمده از حس و حالی که ایشان از فولکلور منطقه گرفته اند می باشد، و همانطور که می دانید آثاری همچون "مه رزیه " و" فه لای شار خه م" که به من کور خه م بیم معروف است از باب ملودی و شعر تماما از ساخته های خود استاد به حساب می آید.
«یادی
جاران» نامی است که بر پیشانی این آلبوم نشسته است . به همین بهانه با
چیمن رحمانی گفتگوی کوتاهی انجام داده ام که پیش روی شماست :شنیده ها حاکی از این است که بزودی آلبومی از زنده یاد: یداله رحمانی منتشر می شود.چگونه به فکر جمع آوری این آلبوم افتادید؟
بله .در ابتدا درست است که بگویم چگونه به فکر جمع آوری این آلبوم افتادم و این فایلهای صوتی از کجاآمدند. اگراشتباه نکنم سال ۸۲ بود که پدرم چند ریل صوتی را به من نشان داد و گفت:« اینها ترانه هایی است که در دهه ۵۰ خوانده ام ،اگر خراب نشده باشند و بتوانم آنها را تبدیل کنم می توان از آنها به عنوان ناب ترین صدای جوانیم نام برد».خوشبختانه بعد از ملاقاتی که با شهاب متقی فر (رییس انجمن موسیقی کرمانشاه) داشتند، ایشان خبر از امکان بازیابی ریل ها را دادند و آنها را تبدیل کردند .ولی چون به خواست پدرم در زمان حیاتشان از انتشار این آثار امتناع کردیم و بر این موضوع تا کید داشتند ، همیشه این سوال در ذهن من شکل می گرفت که چرا نباید هنردوستانT این آثاررا در اختیار داشته باشند؟ و این داستان ادامه داشت تا زمانی که پدر از میان ما پر گشود
کدام ضرورت ها برای این کار به شما انگیزه داد ؟
از این رو که « تنها صداست که می ماند»،هنردوستان به دنبال یادگار ماندگار استاد که همان آثار هنری قدیمش بود، برآمدند و این ترانه ها را از من و نزدیکان طلب می کردند ودر آنجا تسلیم پیش بینی های آن مرد آینده نگر شدم که درک این موضوع شاید پیشتر برایم میسر نبود. اما دو ماه بعد از فوت پدرم تصمیم گرفتم این ترانه ها را به صورت آلبومی ورجینال ارائه دهم و به فکر انستیتوی موسیقی و فرهنگی استاد مظهر خالقی افتادم و در سفری که به سلیمانیه داشتم، به خدمت ایشان رسیده و در مورد چاپ آلبوم توسط انستیتو با ایشان صحبت کردم که ایشان هم در پی ارزشی که برای حفظ و احیای ترانه های قدیمی قائل اند و همچنین آشنایی که با پدرم داشتند با آغوش باز استقبال کردند و قول دادند آلبوم را برای اولین سا لگرد فوت پدرم آماده کنند ولی به علت حساسیت انستیتو روی حفظ کیفیت آثار و حجم بالای کاری انستیتو زمان بر شد و کمی بیش از حد انتظار طول کشید اما حالا خوشبختانه آماده شده است.
از آنجا که مخاطبان مشتاق می خواهند این آثار ارائه شده را بشناسند،کمی بیشتر درباره ی آثار این آلبوم توضیح بدهید
این آلبوم شامل ترانه هایی به یادگار مانده از دهه پنجاه است و کمتر کسی این آثار را در قالب یک مجموعه و با کیفیتی همچون آلبوم کنونی در اختیار دارد. نا گفته نماند که در این آلبوم، ترانه ای با نام"سه مه ن گول" جای داده شده که اولین بار منتشر می شود . البته بعضی از ترانه های این آلبوم به خواست اهالی موسیقی و توسط شخص پدرم در سالهای آخر عمرش در اختیار آرشیو صدا و سیمای مرکز کرمانشاه نیز قرار گرفت
علاوه بر صدای ماندگار استاد یداله رحمانی ، این آثار شنوندگان را به یاد هنرنمایی کدام نوازندگان می اندازد ؟
کارها رنگ و بوی ارکستر رادیو تلویزیون کرمانشاه به رهبری استاد محمود مرآتی را در دل هنردوستان زنده می کند و همچنین صدای عود استاد محمود بلوری نوای این آثار را هرچه شیرین تر بر دل می نشاند.
تا آنجا که به خاطر دارم ، زنده یاد رحمانی شعر بسیاری از کارهایش را خودش می سرود . در این آلبوم علاوه بر صدای ماندگار ایشان ، اشعار و یا ترانه ها را نیزخودشان سروده اند ؟
شعر و ملودی تعدادی از آثار مخلوق شخص پدرم بوده و برخی دیگر از آثار برآمده از حس و حالی که ایشان از فولکلور منطقه گرفته اند می باشد، و همانطور که می دانید آثاری همچون "مه رزیه " و" فه لای شار خه م" که به من کور خه م بیم معروف است از باب ملودی و شعر تماما از ساخته های خود استاد به حساب می آید.
+ نوشته شده در دوشنبه بیست و سوم دی ۱۳۹۲ ساعت 9:56 توسط قادر
|
به قلم شهسوار بسطامی-
سرپلذهاب آنلاین متعلق به شخص وگروه خاصی نیست وسعی مدیران این سامانه این است که اطلاع رسانی منصفانه ای از اوضاع منطقه داشته باشیم.